நினைத்தேன் வந்தது

 

நினைத்தேன் வந்தது

 

قال الله : وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا

قال رسول الله صلي الله عليه وسلم : فَمَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ فَلَمْ يَعْمَلْهَا كَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ عِنْدَهُ حَسَنَةً كَامِلَةً

 

ஒருவர் வாழ்க்கையில் உயர்ந்த சிறப்பிடங்களை அடைவதென்பது அவருடைய எண்ணங்களையும், தீர்மானங்களையும் பொருத்து ஆகும். எனவே இஸ்லாம் ஒருவரின் நல்லெண்ணத்தை ஊக்குவித்து வரவேற்று அதற்கும் நற்கூலி உண்டு என அறிவிக்கிறது.

 

وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا

 

எவரேனும் தம் இல்லத்தை விட்டு வெளியேறி அல்லாஹ்வின் பக்கமும், அவனுடைய தூதரின் பக்கமும் ஹிஜ்ரத் (எனும் நாட்டைவிட்டு புலம் பெயர்ந்து) செல்லும் வழியில் இறந்து விட்டால் அவருடைய வெகுமதி நிச்சயமாக அல்லாஹ்வின் மீது கடமையாகி விடுகிறது. ஏனென்றால் அல்லாஹ் மிகவும் மன்னிப்பவனும், நிகரற்ற கிருபையுடையோனுமாக இருக்கின்றான்.      திருக்குர்ஆன்:- 4:100

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

( فَمَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ فَلَمْ يَعْمَلْهَا كَتَبَهَا اللَّهُ لَهُ عِنْدَهُ حَسَنَةً كَامِلَةً ) ஒருவர் ஒரு நன்மையை செய்ய வேண்டும் என (மனதில்) எண்ணி விட்டாலே, அதை செயல்படுத்தா விட்டாலும் அவருக்காக தன்னிடம் அதை ஒரு முழு நன்மையாக அல்லாஹ் பதிவு செய்கிறான்.   அறிவிப்பாளர்:- இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள்   நூல்:- புகாரீ-6491

 

தொழுகைக்காக 

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். யார் நல்ல முறையில் உளூ செய்து தொழுகையை நாடியவராக பள்ளிவாசலுக்கு செல்வாரோ அவருக்கு தொழ வேண்டும் என்ற எண்ணம் இருக்கும் வரை அவருக்குத் தொழுகையின் நன்மை கிடைத்துக் கொண்டேயிருக்கும்.     நூல்:- முவத்தா மாலிக்

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

( فَإِذَا دَخَلَ الْمَسْجِدَ كَانَ فِي صَلاَةٍ مَا كَانَتِ الصَّلاَةُ هِيَ تَحْبِسُهُ ) ஒருவர் பள்ளிவாசலில் நுழைந்தபின் (கூட்டுத்) தொழுகைக்காக காத்திருக்கும் காலமெல்லாம் அவர் தொழுகையில் இருப்பதாகக் கருதப்படுவார். அதுவரை அதன் நன்மை அவருக்கு கிடைத்துக் கொண்டேயிருக்கும்.  அறிவிப்பாளர்:- அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள்  நூல்:-புகாரீ-477, அபூதாவூத்-472

 

பாங்கு சப்தம் கேட்டதும் நாம் உளூவுடன் பள்ளிக்குள் நுழைந்து உபரியான தொழுகைகளை தொழுதுவிட்டு பர்ளு எனும் கட்டாயத் தொழுகையை ஜமாஅத்துடன் தொழ வேண்டும் என்றெண்ணி உளூ முறிந்து விடாமலும், எவ்வித பேச்சுமின்றி அதற்காக காத்திருக்கும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் நமக்கு நன்மையை ஈட்டித் தரும் பொன்னான நிமிடங்களாகும்.

 

1:30 மணிக்கு நடைபெறவிருக்கும் லுஹர் தொழுகையின் ஜமாஅத்திற்காக 1:00 மணிக்கே ஒருவர் உளூ செய்துவிட்டு தொழுகையை எதிர்பார்த்து பள்ளியில் அமர்ந்திருக்கிறார் என்றால் அவர் தொழுகையை எதிர்பார்த்து அமர்ந்திருக்கும் நேரம் முழுவதற்கும் தொழுகைக்கான நன்மை கிடைத்துக் கொண்டேயிருக்கும்.

 

அருமை நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

( مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ وُضُوءَهُ ثُمَّ رَاحَ فَوَجَدَ النَّاسَ قَدْ صَلَّوْا أَعْطَاهُ اللَّهُ جَلَّ وَعَزَّ مِثْلَ أَجْرِ مَنْ صَلاَّهَا وَحَضَرَهَا ) ஒருவர் சிறந்த முறையில் உளூ செய்து விட்டு (ஜமாஅத்துடன் தொழுவதற்காக) பள்ளிவாசலுக்கு செல்கிறார். இவர் அங்கு சென்றபோது ஜமாஅத் தொழுகை முடிந்து விட்டதை அறிந்து பின்னர், இவர் தனியாக தொழுதால் ஜமாஅத்துடன் தொழுத நன்மையையே அல்லாஹ் இவருக்கு வழங்குகிறான்.    அறிவிப்பாளர்:- அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் நூல்:- அபூதாவூத்-477, நசாயீ-846,  ஹாகிம்

 

ஜமாஅத் தொழுகை கிடைக்காவிட்டாலும் வெறும் முயற்சி செய்வதற்கு அதே அளவு நன்மை வழங்குவது அல்லாஹ்வின் பேரருளும், பெருங்கொடையுமாகும். மேலும் ஜமாஅத் தொழுகை முடிந்திருக்கும் என்ற சந்தேகம் வந்தாலும் பள்ளிவாசலுக்கு செல்லாமல் இருந்து விடக்கூடாது. ஏனெனில் பள்ளிவாசலுக்கு சென்று தொழ வேண்டும் என்று எண்ணும்போதே ஜமாஅத் தொழுகையின் நன்மை கிடைக்கிறது.

 

நபிகள் பெருமானார் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

( مَنْ أَتَى فِرَاشَهُ وَهُوَ يَنْوِي أَنْ يَقُومَ يُصَلِّي مِنَ اللَّيْلِ فَغَلَبَتْهُ عَيْنَاهُ حَتَّى أَصْبَحَ كُتِبَ لَهُ مَا نَوَى وَكَانَ نَوْمُهُ صَدَقَةً عَلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ عَزَّ وَجَلَّ ) ஒருவர் இரவில் (தஹஜ்ஜத்) தொழ வேண்டும் என்ற எண்ணத்துடன் இரவு படுக்கின்றார். ஆனால் தூக்க மிகுதியால் (பஜ்ரு தொழக்கூடிய) அதிகாலையில் தான் விழித்தெழுகிறார் எனில், அவருக்கு அவர் எண்ணத்தின்படி இரவுத் தொழுகையின் நன்மை எழுதப்படும். அவருடைய தூக்கமோ அவரின் இறைவனிடமிருந்து அவருக்கு வழங்கப்பட்ட தர்மமாகும்.      அறிவிப்பாளர்:- அபூதர்தா (ரலி) அவர்கள்  நூல்:- நசாயீ-1765, இப்னுமாஜா-1334

 

அதாவது இரவு தஹஜ்ஜத் தொழ வேண்டும் என்கிற அவருடைய எண்ணத்திற்காகவே நன்மை கிடைத்து விடும். அவர் படுக்கையில் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தார். ஆனால் அவருடைய அந்த தூய எண்ணத்தின் காரணமாக தூங்கிக் கொண்டிருந்த நிலையிலும், விழித்து தொழுதவராக கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளப்படுவார். அவருக்கு கிடைத்த அந்த நிம்மதியான உறக்கமும் தயாளத் தன்மையுள்ள அல்லாஹ்விடமிருந்து அவருக்கு வழங்கப்பட்ட தர்மமாக ஆகிவிட்டது.

 

நன்மைகளின் மாதம்

 

அருமை நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் ரஜப் மாதத்தின் தலைப்பிறை பார்த்தவுடன் ( اَللَّهمَّ بَارِكْ لَنا فِي رَجَبَ وَشَعبَانَ وَبَلِّغْنَا رَمَضَانَ ) “யா அல்லாஹ்! ரஜப் மற்றும் ஷஅபான் மாதங்களில் எங்களுக்கு அருள் பொழிவாயாக! மேலும் நாங்கள் ரமளானை அடைந்து (அதில் பல நற்செயல்கள் செய்யும் பாக்கியத்தைப் பெற்றுக்) கொள்ள செய்வாயாக!” என்று பிரார்த்தித்தார்கள்.  நூல்:- முஸ்னது அஹ்மத், தப்ரானி

 

ரமளான் மாதத்தில் நற்செயல்கள் செய்வதற்கு நாம் இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்பே உடலாலும், மனதாலும் தயாராக வேண்டும் என்பதே அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்களது விருப்பமாகும். அவ்வாறே ஒருவர் மனத்தூய்மையுடன் ரமளான் மாதத்தை எதிர்பார்த்தவராக தயார் நிலையில் இருக்கும் போது, ரமளான் மாதத்தை அடைவதற்கு முன்போ அல்லது ரமளானை அடைந்த பின்போ மரணமோ, பெருநோயோ, அவசியமான வெளியூர் பயணமோ நேர்ந்து அதனால் அவரது எண்ணத்தின்படி ரமளானில் எந்த நற்செயல்களிலும் அவரால் ஈடுபட முடியாவிட்டாலும், அவருக்கு அதற்குண்டான நற்கூலி அல்லாஹ் தர போதுமானவன்.

 

பொருளாதார வளம்

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

( عَبْدٍ رَزَقَهُ اللَّهُ مَالاً وَعِلْمًا فَهُوَ يَتَّقِي فِيهِ رَبَّهُ وَيَصِلُ فِيهِ رَحِمَهُ وَيَعْلَمُ لِلَّهِ فِيهِ حَقًّا وَعَبْدٍ رَزَقَهُ اللَّهُ عِلْمًا وَلَمْ يَرْزُقْهُ مَالاً فَهُوَ صَادِقُ النِّيَّةِ يَقُولُ لَوْ أَنَّ لِي مَالاً لَعَمِلْتُ بِعَمَلِ فُلاَنٍ فَهُوَ بِنِيَّتِهِ فَأَجْرُهُمَا سَوَاءٌ ) 

அல்லாஹ் ஒரு மனிதருக்கு செல்வத்தையும், அறிவு ஞானத்தையும் வழங்கினான். அவர் அவ்விரண்டையும் முறைப்படி செலவழிக்கிறார். அதன் மூலம் அவர் தம் இரத்த உறவுகளை அனுசரித்தார். அதில் அல்லாஹ்வுக்கு உரிமை இருப்பதை உணர்ந் (து செயல்பட்டு வந்)தார். மற்றொருவருக்கு அல்லாஹ் அறிவு ஞானத்தை வழங்கினான் செல்வத்தை வழங்கவில்லை. இவர் "அவரைப் போன்று எனக்கும் செல்வம் இருந்தால் நானும் அவரைப் போன்று முறைப்படி (நல்ல வழியில்) செலவழிப்பேன்" என்று எண்ணுகிறார். (அதனால்) அவ்விருவரும் நன்மையைப் பெறுவதில் சமமானவர்கள் ஆவர்.    அறிவிப்பாளர்:- அபூகபஷா அல்அன்மாரிய்யீ (ரலி) அவர்கள் நூல்:- திர்மிதீ-2247,  இப்னுமாஜா,  முஸ்னது அஹ்மத்,  

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். "அபூ ளம்ளம் (ரலி) அவர்கள் ஒவ்வொரு நாள் விடியும் போதும் அவர் யா அல்லாஹ்! உன் பாதையில் அர்ப்பணிப்பதற்கு என்னிடம் பொருளாதார வளம் இல்லை. என் உடல் ஊனத்தால் என்னால் அதனை ஈட்டவும் முடியவில்லை. ஆகவே என்னை யாராவது குறைவாக எண்ணி ஏசி பேசியிருந்தால் அதை உனக்காக நான் பொறுத்துக் கொள்கிறேன். அந்த பொறுமைக்கு நீ ஏதாவது எனக்கு கூலி வழங்கலாம் என நினைத்திருந்தால் அந்த நற்க்கூலியை நான் உன்னுடைய பாதையில் அர்ப்பணிக்கிறேன்" என்று பிரார்த்திக்கும் வழக்கமுடையவராக இருந்தார். அதனால் அல்லாஹ் அவருக்கு தர்மம் வழங்கிய நன்மைகள் கொடுப்பதை தன்மீது கடமையாக்கிக் கொண்டான்.   நூல்:- உஸ்துல் ஙாபா

 

எகிப்தைச் சேர்ந்த அறிஞர் முஹம்மது அல்கஸ்ஸாலி அவர்கள் தமது நூலில் கீழ்காணும் நிகழ்ச்சியை குறிப்பிடுகிறார்.

 

அருமை நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். முன்னொரு காலத்தில் ஒருவர் ஒரு மணல் மேட்டுக்கருகில் நடந்து சென்றார். அவர் இந்த மணல் மேடு முழுவதும் உணவு குவியலாக மாறினால் நான் அதை பசியால் வாடும் ஏழைகளுக்கு வாரி வழங்குவேன் என்று தன் மனதில் உளப்பூர்வமாக எண்ணினார்.

 

அப்போதிருந்த இறைத்தூதருக்கு அல்லாஹுதஆலா "தர்மம் செய்ய வேண்டும் என்ற அவருடைய உயர்வான அந்த நல்லெண்ணத்தை நான் அங்கீகரித்துக் கொண்டேன். உண்மையாகவே அந்த மணல் மேடு உணவுக் குவியலாக மாறி அதை அவர் தர்மம் செய்திருந்தால் என்ன நன்மைகள் பெறுவாரோ அதை நான் அவருக்கு வழங்கி விட்டேன் என்ற சுபச்செய்தியை அம்மனிதரிடம் தெரிவித்து விடுங்கள்" என்று வஹி எனும் இறைச்செய்தி அனுப்பினான்.

 

இறைவழியில் செலவழிப்பதற்கு பொருளாதாரம் இல்லையே என்று சலித்துக் கொள்வதைவிட  அதற்காக மனத்தூய்மையுடன் நல்லெண்ணம் கொள்வது நன்மைகளைப் பெற்றுத்தரும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. நல்லெண்ணத்துடன் நற்செயல்களில் ஈடுபடவும் முயற்சிக்க வேண்டும்.

 

பயணத்தை துவங்கியதும்...

 

தாம் கொடுமைப்படுத்தப்படும் இடத்திலிருந்து ஹிஜ்ரத் (புலம் பெயருதல்) செய்யுமாறு ஆர்வமூட்டியும், வயோதிகத்தாலும், நோயின் காரணமாகவும் ஹிஜ்ரத் செய்ய இயலாதவர்கள் மன்னிக்கப்படுவார்கள் என்ற திருவசனம் அருளப்பட்டபோது மக்காவில் பனூ லைத் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த வயது முதிர்ந்த ஜுன்துப் பின் லமுரா (ரலி) அவர்கள் தம் பிள்ளைகளிடம் நான் முதியவனாக இருப்பினும் இயலாதவனல்ல. என்னை வாகனத்தில் ஏற்றி விடுங்கள். இனிமேல் நான் மக்காவில் இருக்க மாட்டேன் என்று உறுதியாக சொல்லிவிட்டார்.

 

அவரின் வயோதிகத்தின் காரணமாக அவருடைய பிள்ளைகள் அவரை ஒரு கட்டிலில் வைத்து அருமை நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் வாழும் மதீனாவுக்கு தூக்கி சென்றனர். ஆனால் மக்காவிலிருந்து ஐந்து கிலோமீட்டர் தூரத்தில் உள்ள தன்யீம் என்ற இடத்தில் அவருடைய உயிர் பிரிந்தது. இதை அறிந்த மக்கா இணவைப்பாளர்கள் ஜுன்துபின் நோக்கம் நிறைவேறவில்லை என்று கூறி மகிழ்ந்தனர். முஸ்லிம்களோ ( لَوْ بَلَغَ إِلَيْنَا لَتَمَّ أَجْرُهُ ) “அவர் மதீனா வந்தடைந்ததும் உயிர் பிரிந்திருக்குமானால் ஹிஜ்ரத் செய்த முழு பாக்கியத்தையும் அடைந்திருப்பாரே” என்று வருந்தினர். அப்போது தான் தலைப்பில் காணும் (4:100) திருவசனம் அருளப்பட்டது.  நூல்:- தஃப்சீர் குர்துபீ

 

ஹிஜ்ரத் செய்தே ஆக வேண்டும் என்றெண்ணி வீட்டை விட்டு வெளியேறிவிட்டாலே, அவர் ஹிஜ்ரத் செய்த முழு நன்மையை கொஞ்சமும் குறைவின்றி பெற்று விட்டார் என்று அல்லாஹ் ஆறுதல் மொழி கூறினான்.

 

நபிகள் பெருமானார் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

( مَنْ خَرَجَ حَاجًّا ، فَمَاتَ ، كُتِبَ لَهُ أَجْرُ الْحَاجِّ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ، وَمَنْ خَرَجَ مُعْتَمِرًا ، فَمَاتَ ، كُتِبَ لَهُ أَجْرُ الْمُعْتَمِرِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ، وَمَنْ خَرَجَ غَازِيًا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ، فَمَاتَ ، كُتِبَ لَهُ أَجْرُ الْغَازِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ )  யார் ஹஜ் செய்வதற்கு புறப்பட்டு வழியில் இறந்து விடுவாரேயானால் மறுமை நாள் வரை ஹஜ் செய்தவரின் நன்மை அவருக்கு எழுதப்படும். மேலும் யார் உம்ரா செய்வதற்கு புறப்பட்டு வழியில் இறந்து விடுவாரேயானால் மறுமை நாள் வரை உம்ரா செய்தவரின் நன்மை அவருக்கு எழுதப்படும். யார் அறப்போர் செய்வதற்கு புறப்பட்டு வழியில் இறந்து விடுவாரேயானால் மறுமை நாள் வரை அறப்போர் செய்தவரின் நன்மை அவருக்கு எழுதப்படும். அறிவிப்பாளர்:- அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் நூல்:- அபூயஃலா, தப்ரானீ, பைஹகீ, முக்தசர் அத்தர்ஙீபு வத்தர்ஹீபு-361

 

ஒரு மனிதன் தன் வாழ்க்கையில் ஹஜ்ஜோ, உம்ராவோ, அறப்போரோ ஒருமுறையோ அல்லது சில முறையோ தான் செய்ய முடியும். ஆனால் இந்த இறைவணக்கங்களை செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் ஆவலோடு அதற்காக புறப்பட்டு, செல்லும் வழியில் இறந்து விட்டால் அவரது ஆவலுக்கும், அந்த நல்லெண்ணத்துக்கும் பரிசாக அல்லாஹுதஆலா மறுமை நாள் வரை அவர் உயிருடன் இருந்து அந்த இறைவணக்கங்கள் செய்தது போன்ற முழுமையான நற்க்கூலியை வெகுமதியாக அவருக்கு தந்து விடுகிறான்.

 

அறப்போருக்கான பயணமோ, ஹஜ் மற்றும் உம்ராவுக்கானப் பயணமோ, மார்க்க அறிவை தேடும் பயணமோ ஆக எதுவானாலும், மனத்தூய்மையுடன் அல்லாஹ்வுக்காக செய்யும் எந்த பயணமாக இருந்தாலும், அதன் இலக்கை அடையாவிட்டாலும் பயணத்தை துவங்கிய உடனே அதன் முழு நன்மைகளும் அவருக்கு கிடைத்துவிடும் என்கிறனர் மார்க்க அறிஞர்கள்.

 

அறப்போர்

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

( مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الشَّهَادَةَ بِصِدْقٍ بَلَّغَهُ اللَّهُ مَنَازِلَ الشُّهَدَاءِ وَإِنْ مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ )  யார் உண்மையான மனதுடன் இறைவனிடம் வீர மரணத்தை வேண்டுகிறாரோ அவரை உயிர்த் தியாகிகளின் தகுதிகளுக்கு அல்லாஹ் உயர்த்துவான். அவர் தம் படுக்கையில் மரணமடைந்தாலும் சரியே!  அறிவிப்பாளர்:- சஹ்ல் பின் ஹுனைஃப் (ரலி) அவர்கள் நூல்:- முஸ்லிம்-3870,  திர்மிதீ-1577, இப்னுமாஜா-2797

 

அடியான் தன்னுடைய இறைவனின் மார்க்கத்திற்காக தன்னுடைய உயிரையே அர்ப்பணிப்பதற்கு ஆயத்தமாகிவிடுகிறான் எனில், அவன் இறைவனின் விசுவாசமான உளத்தூய்மையுள்ள அடியானாகத்தான் கருதப்படுவான். உயிரை அர்ப்பணிப்பதற்கான வாய்ப்பும், தருணமும் அவருக்குக் கிடைக்காமல் போனாலும் சரியே!

 

ஜாபிர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது. நாங்கள் ஒரு அறப்போரில் நபிகள் பெருமானார் (ஸல்) அவர்களுடன் இருந்தோம். அப்போது அண்ணலார்,      ( إِنَّ أَقْوَامًا بِالْمَدِينَةِ خَلْفَنَا، مَا سَلَكْنَا شِعْبًا وَلاَ وَادِيًا إِلاَّ وَهُمْ مَعَنَا فِيهِ، حَبَسَهُمُ الْعُذْرُ ) "மதீனாவில் (நம் தோழர்கள்) சிலர் இருக்கின்றனர். நீங்கள் ஒரு பாதையில் நடக்கும் போதும், ஒரு பள்ளதாக்கைக் கடக்கும்போதும் உங்களுடனேயே அவர்களும் இருக்கிறனர். நோய் தான் அவர்களை (போருக்கு வர விடாமல்) தடுத்து விட்டது." என்று கூறினார்கள்.     நூல்:-புகாரீ-2839,  முஸ்லிம்-3872

 

அதாவது இறைவழியில் போருக்கு புறப்படுவதால் கிடைக்கின்ற நன்மை வீட்டில் இருந்தவர்களுக்கு கிடைத்துக் கொண்டே இருக்கிறது. ஏனெனில் மிக நியாயமான, ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்க காரணங்களை முன்னிட்டே அவர்கள் வீட்டிலே தங்க நேர்ந்தது. உயிருக்கு பயந்தோ, இழப்புகளுக்கு அஞ்சியோ அவர்கள் வீட்டில் முடங்கி இருக்கவில்லை. அவ்வாறு நடந்து கொள்வதற்கு அவர்கள் கோழைகளும் கிடையாது.

 

இறைவனிடம் சேவையாற்றுகின்றவர்களின் பட்டியலில் தான் அவர்கள் பெயரும் இருக்கும். ஏனெனில் அவர்கள் உடலுழைப்பு செய்ய இயலாமல் போனாலும் மனதளவில் அனைத்து விதமான சேவைகளுக்கும், தியாகங்களுக்கும் அவர்கள் ஆயத்தமாக இருந்தனர் என்பது நபிமொழி விரிவுரையாளர்களின் கருத்தாகும்.

 

பத்ருப் போரில் கலந்து கொள்ள உஸ்மான் (ரலி) அவர்கள் வந்த போது அவரது மனைவி ருகைய்யா (ரலி) அவர்கள் நோயுற்றிருந்ததால் அவரருகிலிருந்து வேண்டியதை சிகிச்சை செய்யுமாறு அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்களால் அவர் தடுத்து நிறுத்தி வைக்கப்பட்டார். மேலும் அபூ உமாமா பின் சஃலபா (ரலி) அவர்கள் பத்ருப் போரில் கலந்து கொள்ள வந்த போது அவரது தாயார் நோயுற்றிருந்ததால் அவரருகிலிருந்து வேண்டியதை சிகிச்சை செய்யுமாறு அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்களால் அவரும் தடுத்து நிறுத்தி வைக்கப்பட்டார்.

 

இந்த இருவரும் பத்ருப் போரில் கலந்துக் கொள்ளாவிட்டாலும் அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்கள் அவ்விருவருக்கும் போரில் கிடைத்த ஙனிமத் பொருட்களில் பங்கு கொடுத்தார்கள். காரணம் அவ்விருவரின் மனமும் போரில் கலந்துக் கொள்ளத்தான் நாடியது. ஆனால் அவர்களது நிர்ப்பந்த நிலை அவர்களை தடுத்துவிட்டது. பத்ருப் போரில் கலந்துக் கொண்டவர்களின் பெயர் பட்டியலில் இவர்கள் பெயர்களும் இடம் பெற்றிருப்பதைக் காணலாம்.

 

ஆகவே இறைவனிடம் இவ்விரு நபித்தோழர்களும் இறைப்பாதையில் பத்ரு என்ற அறப்போர் புரிந்ததற்குரிய கண்ணியத்தையும், நற்கூலியையும் பெறுவார்கள்.

 

தூய்மையான எண்ணங்கள்

 

ஒவ்வொருவரும் தத்தமது எண்ணங்களின் (வழிமுறைப்)படி செயலாற்றுகின்றனர்.       திருக்குர்ஆன்:- 17:84 

 

அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். மறுமை நாளில் ஓர் அடியான் அல்லாஹ்வின் சமூகத்திற்கு கொண்டு வரப்படுவான். அவனிடமுள்ள நன்மைகள் அனைத்தையும் அவனால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு பங்கு வைத்து கொடுக்கப்பட்டுவிடும். இறுதியில் அம்மனிதன் மட்டும் தனியாக நின்று கொண்டிருப்பான்.

 

அப்போது அல்லாஹ் அவனை அழைத்து "ஓ அடியானே! உன்னுடைய பொக்கிஷம் ஒன்று என்னிடம் உள்ளது. அதை என் படைப்பினங்களில் பரிசுத்தமான வானவர்கள் உட்பட எவரும் அறிய மாட்டார்கள்" என்று கூறுவான். அப்போது அந்த அடியான் அல்லாஹ்வே! அது என்ன என்று வினவுவான். அதற்கு அல்லாஹ் "ஓ அடியானே உன்னுடைய தூய்மையான எண்ணங்கள் தான்! நீ ஒவ்வொரு முறை எண்ணும்போதும்  அதற்கு நான் எழுபது மடங்கு நன்மைகளை எழுதினேன் என்று பதிலளிப்பான்.           நூல்:- தன்பீஹுல் ஙாஃபிலீன் 2/377

 

நமது வாழ்க்கையை தீர்மானிப்பது நமது செயல்களைவிட நமது எண்ணங்கள் தான் என்பதை விளங்க வேண்டும். ஆகவே எண்ணங்கள் தான் ஒரு மனிதனின் உலக,  ஆன்மீக வாழ்வின் வெற்றி தோல்விகளை தீர்மானிக்கின்றன.

 

எண்ணங்கள் பற்றி கவனமாக இருங்கள். அவைதான் வார்த்தைகளாக மாறுகின்றன. வார்த்தைகளில் கவனமாக இருங்கள். அவைதான் செயல்களாக மாறுகின்றன. செயல்களில் கவனமாக இருங்கள். அவைதான் பழக்கங்களாக மாறுகின்றன. பழக்கங்களில் கவனமாக இருங்கள். அவைதான் ஒழுக்கங்களாக மாறுகின்றன. ஒழுக்கங்களில் கவனமாக இருங்கள். அவைதான் உங்கள் வாழ்க்கையை உருவாக்குகின்றன என்றான் ஓர் அறிஞன்.

 

ஆரோக்கியமான  காலங்கள்

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

( إِذَا مَرِضَ الْعَبْدُ أَوْ سَافَرَ، كُتِبَ لَهُ مِثْلُ مَا كَانَ يَعْمَلُ مُقِيمًا صَحِيحًا ) ஓர் அடியான் ஆரோக்கியமாக இருந்தபோதும், ஊரிலிருக்கும்போதும் செய்து வரும் நற்செயல்களுக்குக் கிடைப்பதைப் போன்ற (அதே) நன்மை அவர் நோயுற்றுவிடும் போதும் அல்லது பயணத்தில் இருக்கும் போதும் அவருக்கு எழுதப்படும்.    அறிவிப்பாளர்:- அபூபுர்தா (ரஹ்) அவர்கள்       நூல்:- புகாரீ-2996, அபூதாவூத்-2687

 

இந்த நபிமொழியை அபூபுர்தா (ரஹ்) அவர்கள் தம்முடன் பயணத்தில் நோன்பு நோற்றுக் கொண்டு வந்த யஸீத் பின் அபீகப்சா (ரஹ்) அவர்களிடம் கூறினார்கள்.

 

ஓர் அடியான் இளமையில் ஆரோக்கியத்துடன் வாழும் போது நிறைய வணக்கங்கள் புரிகின்றான். இதுபோல் உள்ளூரில் இருக்கும் போதும் நிறைய வணக்கங்கள் புரிகின்றான். அவனது முதுமையில் அல்லது ஏதேனும் நோயுற்ற போது இறைவணக்கத்தில் குறைவு ஏற்படுகிறது. அல்லது வெளியூர் பயணத்தினாலும் இறைவணக்கத்தில் குறைவு ஏற்படுகிறது. இதற்காக வருந்துகிறான். ஆனால் இதற்காக வருத்தப்பட தேவையில்லை என்கிறது இந்த நபிமொழி.

 

ஆரோக்கியத்துடனும்,  உள்ளூரில் இருக்கும் போதும் செய்த வணக்கத்தின் நன்மையைப் போன்று நோய் அல்லது வெளியூர் பயணம் என்ற தங்கடத்தின் போது வணக்கம் குறைவாக இருந்த போதிலும், அதற்குண்டான நன்மை குறைவின்றி நிறைவாக கிடைக்கும்.

 

எனவே, முதுமை வரும் முன் இளமையிலும் , நோய் வருவதற்கு முன் ஆரோக்கியமான  காலங்களிலும் அதிகமாக வணக்கம் புரிந்திட வேண்டும். இதனால் முதுமையிலும், நோயாளியாக இருக்கும்போதும் பயனடையலாம் என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

 

அல்லாஹ்வின் பக்கம் திரும்புவது

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். இஸ்வேலர்களில் ஒரு மனிதர் இருந்தார். அவர் 99 மனிதர்களை கொன்றுவிட்டிருந்தார். பிறகு (தன் குற்றங்களுக்காக மனம் வருந்தி தனக்கு பாவமன்னிப்பு கிடைக்குமா? என்று) விசாரித்தபடி, நான் 99 மனிதர்களை கொன்றுவிட்டேன் "பாவமன்னிப்பு கிடைக்குமா? என்று ஒரு பாதிரியாரிடம் வந்து கேட்டார். அந்த பாதிரியார் "கிடைக்காது" என்று கூற அவரையும் அம்மனிதர் கொன்று விட்டார்.

 

பிறகு (மீண்டும் மனம் வருந்தி) விசாரிக்கலானார். பிறகு ஓர் அறிஞரை அணுகி நான் 100 மனிதர்களைக் கொன்று விட்டேன் எனக்கு பாவமன்னிப்பு கிடைக்குமா?  என்று வினவினார். அப்போது அந்த அறிஞர் ( انْطَلِقْ إِلَى أَرْضِ كَذَا وَكَذَا فَإِنَّ بِهَا أُنَاسًا يَعْبُدُونَ اللَّهَ فَاعْبُدِ اللَّهَ مَعَهُمْ ) “நீ (நல்லோர் வாழும்) இன்ன ஊருக்குப் போ! அங்கு சிலர் இருப்பார்கள். அவர்கள் இறைவனை வழிபட்டுக் கொண்டிருப்பார்கள். அவர்களுடன் நீயும் சேர்ந்து இறைவனை வழிபடு!” என்று பதிலளித்தார்.

 

அவ்வாறே அந்த மனிதர் (நல்லோர் வாழும்) அந்த ஊரை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்த போது பாதி வழியில் இறந்து விட்டார். அப்போது இறையருளைப் பொழியும் வானவர்களும், இறைதண்டனைகளை நிறைவேற்றும் வானவர்களும் அவர் விஷயத்தில் (அவரது உயிரை யார் அழைத்து செல்வது என்று) சச்சரவிட்டுக் கொண்டனர்.

 

அப்போது ஒரு வானவர் நடுவராக வந்து ( قِيسُوا مَا بَيْنَ الأَرْضَيْنِ فَإِلَى أَيَّتِهِمَا كَانَ أَدْنَى فَهُوَ لَهُ )  "இவ்விரு ஊர்களுக்குமிடையிலுள்ள தூரத்தைக் கணக்கிடுங்கள். அவற்றில் எந்த ஊருக்கு மிக அருகில் அவரது உடல் இருக்கிறதோ அந்த ஊருக்குரியவராகவே அவர் இருப்பார்." என்று கூறினார். அவ்வாறே கணக்கெடுத்த போது (அவர் வசித்து வந்த ஊரைவிட) அவர் (பாவமன்னிப்புக்காக) நாடி வந்த ஊரே அவருக்கு சமீபமாக இருப்பதைக் கண்டனர். ஆகவே அவருக்கு பாவமன்னிப்பு வழங்கப்பட்டது. அவரின் உயிரை இறையருள் பொழியும் வானவர் கைப்பற்றிக் கொண்டார்.               அறிவிப்பாளர்:- அபூ சயீத் அல்குத்ரீ (ரலி) அவர்கள்   நூல்:- புகாரீ-3470,  முஸ்லிம்-5339

 

பெரும்பாவமாக இருந்தாலும் சரியே! பாவமன்னிப்பு பெறுவதற்குரிய பரிகாரத்தில் இறங்கி அதனை முழுமையாக செய்து முடிக்காவிட்டாலும் பாவமன்னிப்பு பெற்று விடவேண்டும் என்ற அந்த உயர்ந்த நல்லெண்ணத்திற்காகவே அந்த மனிதரின் முழு பாவத்தையும் அல்லாஹ் மன்னித்தான்.

 

எத்தனை காலம் தான் பாவத்தை செய்து கொண்டேயிருப்பது, நாமும் பாவமன்னிப்பு கோரி திருந்த வேண்டும் என்ற ஒரு மனிதனின் எண்ணமே அல்லாஹ்வின் பக்கம் திரும்புவதற்கான அவனது முதல் முயற்சியாகும்.

 

நம்முடைய நல்லெண்ணங்களுக்குக்கூட தயாளக் குணமுள்ள பேரருளாளன் அல்லாஹுதஆலா நற்க்கூலி கொடுக்க தயாராக இருந்தும் அதனைப் பெற நாம் முயற்சிக்காவிட்டால் அதனால் யாருக்கு நஷ்டம் என்று சிந்தித்தோமா?

 

நற்செயல் புரிய நினைத்தாலே நன்மையின் ஒரு பகுதி நம்மிடம் வந்து விடும். நம்மால் முடிந்த வரை நற்செயல் புரியவும், நல்லெண்ணம் கொள்ளவும் முயற்சிக்க வேண்டும் அதற்கு அல்லாஹுதஆலா அருள்பாலிப்பானாக! ஆமீன்!

 

மௌலவி, மு. முஹம்மது ஹைதர்அலீ இம்தாதி, இமாம்: நீலாங்கரை,  சென்னை. செல்- 9840535951