உடலும் உள்ளமும் நலம் பெற...

 

 உடலும் உள்ளமும் நலம் பெற...

 

وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

நீங்கள் அறிந்தவர்களாயின், நோன்பு நோற்பதே உங்களுக்கு சிறந்தது ஆகும். திருக்குர்ஆன்:- 2:184

 

நோன்பு எனும் கடமை மனிதனுக்கு மாபெரும் மருத்துவமாக அமையப் பெற்றுள்ளது. மனிதனுக்கு, நோன்பின் மூலம் உடலும் உள்ளமும் சார்ந்த ஆரோக்கியம் கிடைக்க வேண்டும் என்பதே இறைவனின் நோக்கமாகும்.

 

ஹிஜ்ரத் நடைபெற்று 18 மாதங்களுக்கு பின்னரே நோன்பு கடமையானது. அதே மாதத்தில் பத்ருப் போர் நடைபெற்றது. போரில் கலந்துகொண்ட நபித்தோழர்கள் அனைவரும் நோன்பு நோற்றிருந்தார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். ( وَصُومُوا تَصِحُّوا ) நோன்பு நோற்று வாருங்கள்; (அதன்மூலம்) உடல் ஆரோக்கியம் பெற்றுக்கொள்வீர்கள். அறிவிப்பாளர்:- அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் நூல்:- தப்ரானீ

 

தொடர் நோன்பு

 

அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது. நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் தொடர் நோன்பு நோற்பார்கள். மக்களும் அவ்வாறு செய்தனர். இது மக்களுக்கு சிரமத்தைக் கொடுத்தது. அப்போது அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்கள் மக்கள் தொடர் நோன்பு நோற்க தடை விதித்தார்கள். நபித்தோழர்கள், ( إِنَّكَ  تُوَاصِلُ‏  ) "(நாயகமே!) நீங்கள் மட்டும் தொடர் நோன்பு நோற்கிறீர்கள்?" என வினவினர். அதற்கு அவர்கள், ( لَسْتُ كَهَيْئَتِكُمْ، إِنِّي أَظَلُّ أُطْعَمُ وَأُسْقَى  ) "நான் உங்களைப் போன்றவன் அல்லன். இறைவனிடமிருந்து உண்ணவும் பருகவும் எனக்கு வழங்க்கப்படுகிறது." என்று பதிலளித்தார்கள். நூல் புகாரீ-1922

 

நோன்பின் மாண்புகளை நன்கு விளங்கிக்கொண்ட நபித்தோழர்கள் நோன்பு நோற்பதில் அதிக ஆர்வம் காட்டினர்.

 

எவ்வளவு பெரிய கட்டுமஸ்தான உடல்வாகு பெற்றவராக இருந்தாலும், அவர் தொடர் நோன்பு நோற்றால் அவரின் உடல் பலகீனமடையும் என்பதே யதார்த்தம். இதனால்தான் தொடர் நோன்பு நோற்க  வேண்டாம் என்று இஸ்லாம் கூறுகிறது.

 

சிரமப்பட வேண்டாம்

 

ஆகவே, உங்களில் எவர் அம்மாதத்தை அடைகிறாரோ, அவர் அம்மாதத்தில் நோன்பு நோற்க வேண்டும். திருக்குர்ஆன்:- 2:185

 

அப்துல்லாஹ் பின் அல்ஹாரிஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது. நான் பேராசான் பெருமானார் (ஸல்) அவர்களிடம் (இருந்து) வந்தேன். பிறகு அங்கிருந்து சென்றுவிட்டேன். மீண்டும் ஒரு ஆண்டு கழித்து நபியவர்களிடம் வந்தேன். அப்போது என்னுடைய உடல் நிலையும் தோற்றமும் சற்று மாறுபட்டிருந்தது. நான் நபியவர்களிடம், "நாயகமே! என்னை தாங்கள் அறிகின்றீர்களா?" என்று கேட்டேன். அதற்கு நபியவர்கள், ( وَمَنْ أَنْتَ ) "நீ யார்?" என்று வினவினார்கள். அப்போது நான், "நான்தான் (அப்துல்லாஹ் பின் அல்ஹாரிஸ்) அல்பாஹிலீ ஆவேன். நான் சென்ற ஆண்டு தங்களிடம் வந்துள்ளேன்" என்று கூறினேன்.

 

அப்போது நபியவர்கள், ( فَمَا غَيَّرَكَ وَقَدْ كُنْتَ حَسَنَ الْهَيْئَةِ )  "நீ அழகிய தோற்றத்தில் இருந்தாயே! உன்னை இவ்வாறு மாற்றியது எது?" என்று கேட்டார்கள். அதற்கு நான், "(சென்ற ஆண்டு) உங்களிடம் இருந்து நான் பிரிந்து சென்றதிலிருந்து இரவில் மட்டும்தான் உண்ணுகிறேன். (தொடர் நோன்பு நோற்க்கிறேன்)" என்று கூறினேன்.

 

அப்போது நபியவர்கள், ( لِمَ عَذَّبْتَ نَفْسَكَ ) "உன்னை நீயே ஏன் வேதனை செய்து கொள்கிறாய்?" என்று கூறிவிட்டு, ( صُمْ شَهْرَ الصَّبْرِ وَصُمْ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ )   "பொறுமையின் மாதம் (ரமளான் மாதம் முழுவதும்) நோன்பு நோற்பீராக! பிறகு மாதந்தோறும் மூன்று நாள்கள் நோன்பு நோற்பீராக!" என்று கூறினார்கள். நூல்:- அபூதாவூத்-2073

 

நோன்பு நன்மைக்குரிய செயலாக இருந்தாலும் அதற்கும் ஓர் அளவு உண்டு. நாம் அதன் அளவை மீறும்போது, நம்மை அது பலகீனம் ஆக்கிவிடும். எனவே, நாம் அதை நடுத்தரத்துடன் கையாளும்போது, அது நமது இயல்பு வாழ்க்கையைப் பாதிக்காது. அதிகப்படியான நோன்பின் மூலம் நம்மை நாமே துன்புறுத்திக் கொள்வது, அதாவது ஆரோக்கியக்கேட்டை உண்டாக்கிக் கொள்வது முறையல்ல.

 

எனவே, அல்லாஹ் நோன்பை விதியாக்கி, அடியார்களுக்கு கஷ்டத்தைத் தர நாடவில்லை என்பது தெளிவாகிறது.

 

தளர்த்தப்பட்ட சட்டம்

 

ஒருநாள் உமர் (ரலி) அவர்கள் இஷாவுக்குப் பின் தம் மனைவியுடன் தாம்பத்தியத்தில் ஈடுபட்டுவிட்டார்கள். இது மறதியாக நடந்துவிட்டது. மறுநாள் காலையில் அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் நடந்ததை தெரிவித்தார்கள். இவர்களைத் தொடர்ந்து வேறு நபித்தோழர்களும் இதையே தெரிவித்தார்கள். நூல்:- தஃப்சீர் இப்னு கஸீர்

 

ஒருசமயம் கைஸ் பின் சிர்மா (ரலி) அவர்கள் நோன்பு நோற்றிருந்தார். நோன்பை நிறைவு செய்யும் நேரம் வந்ததும் தனது மனைவிடம், ( أَعِنْدَكِ طَعَامٌ  ) "உன்னிடம் உணவு ஏதும் இருக்கிறதா?" எனக் கேட்டார். அவர், "இல்லை" என்று கூறிவிட்டு, இருந்தாலும் ( فَأَطْلُبُ لَكَ  ) "உங்களுக்காக நான் உணவு தேடி எடுத்து வருகிறேன்" எனக் கூறிச் சென்றார்.

 

கைஸ் பின் சிர்மா (ரலி) அவர்கள் அன்றய தினம் கூலி வேலை செய்திருந்த காரணத்தால் உறக்கம் மேலிட்டு தூங்கிவிட்டார்கள். அவருடைய மனைவி உணவு எடுத்துக்கொண்டு வந்த போது தூங்கும் தன் கணவரை எழுப்பி ( خَيْبَةً لَكَ ) "உங்களுக்கு நஷ்டம் ஏற்பட்டுவிட்டது" என்று கூறினார்கள். ( காரணம் உறங்கிவிட்டாலே அடுத்த நோன்பு ஆரம்பம் என்ற நிலை இருந்தது)

 

நண்பகலானதும் கைஸ் (ரலி) அவர்கள் மூர்ச்சையுற்றார். இது குறித்து பெருமானார் (ஸல்) அவர்களிடம் கூறப்பட்டது. அப்போது தான் "நோன்பு கால இரவுகளில் உங்கள் மனைவியருடன் கூடுவது அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது." என்ற வசனமும் பின் வரும் வசனமும் அருளப்பெற்றது.

 

"இன்னும் ஃபஜ்ர் (அதிகாலை) நேரம் என்ற வெள்ளை நூல், (இரவு என்ற) கருப்பு நூலிலிருந்து தெளிவாகத் தெரியும் வரை உண்ணுங்கள் பருகுங்கள்" (2:187) இவ்வாறு கொடுக்கப்பட்ட சலுகைகள் காரணமாக நபித்தோழர்கள் அதிக மகிழ்ச்சி அடைந்தனர் அறிவிப்பாளர்:- பராஉ (ரலி) அவர்கள் நூல்:- புகாரீ-1915

 

இஸ்லாத்தின் ஆரம்ப நாள்கள் மஃரிப் முதல் இஷா வரை உண்ணுவதும், பருகுவதும், உறவு கொள்வதும் முடித்துக்கொள்ளப்பட வேண்டும். இஷா வந்துவிட்டால் மறுநாளின் நோன்பு துவங்கிவிடும் என்ற சட்டமிருந்தது. அது, பிறகு மாற்றப்பட்டுவிட்டது.

 

சலுகைகள் உண்டு

 

(நோன்பு நோற்க வேண்டும் என்ற விதி ரமளான் எனும்) குறிப்பிட்ட சில நாள்களில்தான். ஆனால், (அந்நாள்களில்) உங்களில் எவரேனும் நோயாளியாகவோ பயணத்திலோ இருந்தால், அவர் (அந்நாள்களில் நோன்பு நோற்காமல்) மற்ற நாள்களில் கணக்கிட்டு (நோற்று)க்கொள்ள வேண்டும். நோன்பு நோற்கச் சிரமப்படுகிறவர்கள் அதற்குப் பரிகாரமாக ஓர் ஏழைக்கு உணவளிப்பது கடமையாகும். திருக்குர்ஆன்:- 2:184

 

அல்லாஹ், நோன்பு நோற்க இயலாதவர்களுக்கு நிபந்தனையுடன் சலுகை வழங்குகிறான்.

 

அனஸ் (ரலி) அவர்கள் முதுமையடைந்துவிட்ட பின்னால், “ஓராண்டு' அல்லது “ஈராண்டுகள்' ஒவ்வொரு நாளும் ஓர் ஏழைக்கு ரொட்டி மற்றும் இறைச்சியை உண்ணக் கொடுத்து (பரிகாரம் தேடிக்கொண்டு) நோன்பை விட்டுவிட்டார்கள்.

 

இமாம் புகாரீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். தள்ளாத முதியவராயிருந்து அவரால் நோன்பு நோற்க இயலவில்லையென்றால், (நோன்பைக் கைவிட்டதற்குப் பரிகாரமாக ஓர் ஏழைக்கு) உணவளிக்க வேண்டும். நூல்:- புகாரீ-4505

 

பேரறிஞர் இப்னு கஸீர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். நோன்பு நோற்க சக்தியற்ற தள்ளாத முதியவருக்கு நோன்பு நோற்காமல் இருக்க சலுகை உண்டு. அவர் அதை களா செய்ய வேண்டிய தேவையில்லை. ஏனெனில், அதை களா செய்வதற்கான அவகாசம் அவருக்கு கிடைக்கும் என்று சொல்லமுடியாது. ஆயினும், அவர் பொருளாதார வசதி படைத்தவராக இருந்தால், அவர் நோற்கமுடியாமல் போன ஒவ்வொரு நோன்புக்காகவும் ஓர் ஏழைக்கு உணவளிப்பது அவருக்குக் கடமையாகும். நூல்:- தஃப்சீர் இப்னு கஸீர்

 

மேற்காணும் இறைவசனம் மற்றொரு விசயத்தையும் நமக்கு எடுத்துச்சொல்கிறது. கடமை என்பதில் ஒத்திருந்தாலும் தொழுகை போன்று நோன்பும் எந்நிலையிலும் நிறைவேற்றியே தீர வேண்டும் என்ற தரத்தில் வைக்கப்பட்டவில்லை. நோயாளியாக இருந்தாலோ, பயணம் மேற்கொண்டிருந்தாலோ ரமளானல்லாத வேறு மாதங்களில் தவறவிட்ட நோன்பை நிறைவேற்றிக் கொள்ளவும் அனுமதி வழங்கப்பட்டுள்ளது.

 

உடல்காக்கும் உண்ணாமை

 

ஒருமுறை கலீஃபா ஹாரூன் ரஷீத் (ரஹ்) அவர்கள் திறமையான நான்கு மருத்துவர்களை அவைக்கு அழைத்தார். “எவ்வித நோயும் உண்டாக்காத மருந்து எது?” என அவர்களிடம் வினவினார்.

 

ஒவ்வொருவரும் வெவ்வேறு மருந்துகளை கூறினர். மிக ஆழிய அறிவும் அனுபவமும் பெற்றிருந்த அவர்களில் ஒருவர், "நோன்பு தான்" என்றார். இதைக் கேட்ட கலீஃபா அகமகிழ்ந்து "உண்மை உரைத்தீர்" எனப் பாராட்டினார்.

 

இயற்கை மருத்துவத்தில் "உண்ணாமை" என்பது மருத்துவம் என நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது. ( FASTING IS MESICINE )

 

முப்பது நாள்கள் நோன்பிருப்பதால் உடல் பலவீனம் அடைகிறது என்பது தவறான கருத்து என்று டாக்டர் "சூ" கூறுகிறார். உணவில்லாததால் இறந்து விட்டவர்களைவிட, வேண்டாத வேளைகளில் உணவுண்டு இறந்தவர்கள் அதிகம் என்றும் அவர் கூறுகிறார்.

 

ஒரு நாளைக்கு இருமுறை மலம் கழித்தல்.

ஒரு வாரத்திற்கு இருமுறை எண்ணெய் தேய்த்துக் குளித்தல்.

ஒரு மாதத்திற்கு இருமுறை நோன்பு நோற்றல்.

ஒரு வருடத்திற்கு இருமுறை குடலை சுத்தப்படுத்த பேதிக்கு மருந்து உட்கொள்ளல் அவசியம் என்கிறது நாட்டு வைத்தியம்.

 

ஆய்வின் முடிவு

 

உலகறிந்த உயிரியல் விஞ்ஞானி பேராசிரியர் "ஹக்ஸ்ஸி" சில மண் புழுக்களை வைத்து ஓர் ஆராய்ச்சி மேற்கொண்டார். அவற்றுக்கு விருப்பமான வழக்கமான உணவை கொடுத்து வந்தார். ஒரே ஒரு மண் புழுவை மட்டும் தனியாக எடுத்து ஒருவேளை உணவும் மறுவேளை பட்டினியுமாக வளர்த்து வந்தார்.

 

தொடர்ந்து உணவு சாப்பிட்டு வந்த மண் புழுக்கள் அழிந்துவிட்டன. ஆனால் ஒருமுறை மட்டும் உணவு கொடுக்கப்பட்டு வளர்ந்த மண்புழு 19 வது தலைமுறை வந்த பின்பும் உயிர் வாழ்ந்ததாக கூறினார்.

 

இந்த ஆய்வு நோன்பிருப்பதால் மனித வாழ்நாள் அதிகமாகும் என்பதை நிரூபிக்கிறது.

 

பேராசிரியர் "சைல்டு" இளமையோடு இருப்பதற்கு நோன்பு உதவி செய்வதாக கூறுகிறார்.

 

இரைப்பையை உள்ளடக்கிய பல்வேறு உறுப்புகளை இணைத்து வடிவமைக்கப்பட்ட இயந்திரம் தான் மனித உடல். இவ்வுடல் 12 மாதங்கள் இடைவிடாது பணியாற்றுகிறது. நோன்பு நோற்பதன் மூலம் சற்று ஓய்வு கிடைக்க வழி ஏற்படுகிறது. இதனால் இழந்த பலனை மீட்டுக்கொள்ளவும் நீண்ட நாள்கள் உடல் ஆரோக்கியத்துடன் இருக்கவும் முடிகிறது.

 

நோன்பால் உண்டாகும் சில பலன்கள்

 

 1) அதிக இரத்த அழுத்தம் குறைகிறது.      

2) இரத்தத்திலுள்ள கொழுப்பின் அளவு குறைகிறது.                   

3) இதய அடைப்பு உருவாகுவதை தடுக்கிறது.                 

4) இரத்தத்தில் சக்கரை அளவு குறைகிறது.                  

5) மூட்டுவலி மற்றும் ஆஸ்துமாவைக் குறைக்கிறது.              

6) உடல் பருமன், தலைவலி, மலச்சிக்கல், தோல் வியாதி போன்றவற்றையும் வராமல் தடுக்கிறது.

 

ஆக, உடலும் உள்ளமும் செம்மை பெற்று, அல்லாஹ்வின் அன்பைப் பெற நோன்பு ஒரு சிறந்த வழியாகும்.

 

 உணவில் கவனம்

 

நாஃபிஉ (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரலி) அவர்கள் தம்முடன் சாப்பிட ஓர் ஏழையேனும் அழைத்துவரப்படாமல் உணவு உண்ணமாட்டார்கள். ஆகவே, (ஒருநாள்) அவர்களுடன் சாப்பிட ஒருவரை நான் அழைத்துச் சென்றேன். அம்மனிதர் நிறைய சாப்பிட்டார்.

 

இப்னு உமர் (ரலி) அவர்கள், (   يَا نَافِعُ لاَ تُدْخِلْ هَذَا عَلَىَّ  ) "நாஃபிஉ! இவரை (இனிமேல்) என்னிடம் அழைத்து வராதீர்கள். அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்கள் ( الْمُؤْمِنُ يَأْكُلُ فِي مِعًى وَاحِدٍ وَالْكَافِرُ يَأْكُلُ فِي سَبْعَةِ أَمْعَاءٍ  ) 'இறைநம்பிக்கையாளர் ஒரே குடலில் சாப்பிடுவார். இறைமறுப்பாளரோ ஏழு குடல்களில் சாப்பிடுவார்' என்று கூறுவதை நாம் கேட்டிருக்கிறேன்" என்று சொன்னார்கள். நூல்:- புகாரீ-5393

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். ( مَا مَلأَ آدَمِيٌّ وِعَاءً شَرًّا مِنْ بَطْنٍ بِحَسْبِ ابْنِ آدَمَ أُكُلاَتٌ يُقِمْنَ صُلْبَهُ فَإِنْ كَانَ لاَ مَحَالَةَ فَثُلُثٌ لِطَعَامِهِ وَثُلُثٌ لِشَرَابِهِ وَثُلُثٌ لِنَفَسِهِ  ) மனிதன் நிரப்புகின்றன பைகளில் வயிற்றைவிடத் தீங்கானது ஒன்றுமில்லை. மனிதனுக்கு அவனது முதுகெலும்பை நிமிர்த்துகின்ற சில கவளங்கள் உணவே போதும்‌. அவனையும் மீறி அவன் மனம் ஆசைப்பட்டால் வயிற்றில் மூன்றில் ஒரு பகுதி உணவுக்காகவும், இன்னொரு பகுதி பானத்துக்காகவும், மற்றொரு பகுதி மூச்சு விடுவதற்காகவும் ஒதுங்கிக் கொள்ளட்டும். அறிவிப்பாளர்:- மிக்தாம் பின் மஅதிகரீப் (ரலி) அவர்கள் நூல்:- திர்மிதீ, நஸாயீ, இப்னுமாஜா, ஹாகிம்

 

ஓர் இறைநம்பிக்கையாளர் இறைக்கட்டளையை மதித்து ஹலால் - ஹராமைப் பேணி, அனுமதிக்கப்பட்ட உணவு வகைகளை மட்டுமே உண்பார். மாறாக, இறைமறுப்பாளர் மனம் விரும்பும் எதையும் விதிவிலக்கே இல்லாமல் உண்பார் என்பது ஒரு விளக்கம்.

 

அனுமதிக்கப்பட்ட உணவு வகைகளையே ஆயினும் ஓர் இறைநம்பிக்கையாளர் அளவோடு உண்பார். அப்போதுதான் வணக்க வழிபாடுகளில் ஈடுபடவும், அதிகமாக உண்பதால் ஏற்படும் விளைவுகளிலிருந்து தம்மைத் தற்காத்துக் கொள்ளவும் அவருக்கு வசதியாக இருக்கும்; இறைமறுப்பாளர் நிலை அவ்வாறன்று. அவன் வரைமுறையின்றி வயிறு புடைக்க உண்பான் என்பது மற்றொரு விளக்கம்.

 

நோன்பிற்குரிய சஹ்ர் - இஃப்தார் ஆகிய இரு வேளையிலும் இஸ்லாம் கூறுகின்ற உணவு முறைகளைப் பேணிவந்தால் நிச்சயமாக நோன்பு தீராத நோய்களைத் தீர்த்துவைக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை.

 

மாறாக, அந்த இரு வேளையிலும் இரசாயனம் கலக்கப்பட்ட உணவுகள் பானங்கள், அதிகப்படியான எண்ணெய் பண்டங்கள், அதிகப்படியான கொழுப்பு நிறைந்த உணவுகள் ஆகியவற்றை உட்கொள்வதையே பழக்கமாக்கி கொண்டால், நோன்பு உடல் ஆரோக்கியத்திற்கு உத்தரவாதம் தராது.

 

சுருங்கக்கூறின்: நோன்பு விஷயத்தில் மனிதனின் ஆரோக்கியத்தை கருத்தில் கொண்டே, தொடர் நோன்பு வேண்டாம் என்றும், அதிக சிரமம் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டாம் என்றும், இலகுவை நாடி, சட்டங்கள் தளர்த்தப்பட்டுள்ளது என்றும், சலுகைகள் தரப்பட்டுள்ளது என்றும் இஸ்லாம் இயம்புகிறது.

 

எனவே, நாம் உடலும் உள்ளமும் நலம் பெறும் விதத்தில், இஸ்லாம் கூறுகிற முறைப்படி நோன்பு நோற்று, உடல் ஆரோக்கியம் பெறுவோமாக! ஆமீன்!

 

மௌலவி, மு.முஹம்மது ஹைதர்அலீ இம்தாதி, இமாம்: நீலாங்கரை, சென்னை. செல்:- 9840535951

 

எனக்குத் தெரியாது

 

எனக்குத் தெரியாது

 

قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

அவர்கள் (இறைவனை நோக்கி) "நீ மிகத் தூய்மையானவன். நீ எங்களுக்கு அறிவித்தவற்றைத் தவிர (வேறொன்றையும்) நாங்கள் அறியமாட்டோம். நிச்சயமாக நீ மிக்க அறிந்தவனும், ஞானம் உடையவனாகவும் இருக்கின்றாய்" எனக் கூறினார்கள். திருக்குர்ஆன்:- 2:32

 

அறிஞர்கள் மற்றும் பெரியவர்களிடமிருந்து நல்ல விஷயங்களைக் கேட்டறிந்து, கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். அவற்றை நம்முடைய  வாழ்க்கையில் கடைப்பிடித்து வாழவேண்டும். மாறாக, “எல்லாம் எனக்குத் தெரியும். எனக்கு எதையும் எவரும் கற்றுத்தர வேண்டாம்” என்ற மனநிலை மிகவும் ஆபத்தானது. அதுவே, ஆணவத்தின் அடையாளம். மேலும், தமக்கு தெரியாததைத் தெரியாது என்று ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். அது, வானவர்கள் மற்றும் இறைத்தூதர்களின் பண்பாகும். எல்லாம் அறிந்தவன் அல்லாஹுத்தஆலா மட்டுமே என்று உளமாற நம்பவேண்டும்.

 

நபியவர்களிடம்

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களிடம் குகைவாசிகளின் சம்பவம் குறித்து மக்கள் கேட்டபோது, நபியவர்கள் (அல்லாஹ்விடம் கேட்டறிந்து) ( غَدًا أُجِيبُكُمْ ) “நாளைக்கு உங்களுக்குப் பதிலளிக்கிறேன்" என்று மட்டும் கூறினார்கள். நூல்:- தஃப்சீர் இப்னு கஸீர்

 

(நபியே!) இறுதிநாளைப் பற்றி (அது எப்போது வரும்? என) மனிதர்கள் உங்களிடம் கேட்கின்றனர். (அதற்கு) நீங்கள் கூறுங்கள்: "(அது எப்போது வருமென்ற) அதன் ஞானம் அல்லாஹ்விடம் (மட்டும்) தான் இருக்கிறது. திருக்குர்ஆன்:- 33:63

 

அண்ணல் நபி (ஸல்) அவர்கள் பேரறிஞராக இருந்தபோதும் குகைவாசிகள் குறித்து தமக்கு தெரியாதபோது, “தற்போது தமக்கு தெரியாது" என்று முதலில் ஒப்புக்கொண்டார்கள்.

இன்னாரிடம் கேட்பீராக!

 

பேராசான் பெருமானார் (ஸல்) அவர்களிடம், ( أَيُّ الْبِلَادِ شَرٌّ ؟ ) "ஊர்களில் எந்தப் பகுதி தீயது?" என்று வினவப்பட்டது. நபியவர்கள், ( لَا أَدْرِي ) "எனக்கு தெரியாது" என்றார்கள். பிறகு நபியவர்கள், இது குறித்து வானவர் ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்களிடம் வினவினார்கள். அதற்கு அவரும் "எனக்குத் தெரியாது" என்றார். பிறகு அவர் அல்லாஹ்விடம் இது குறித்து வினவினார். அல்லாஹுத்தலா, ( أَسْوَاقُهَا ) "அந்த ஊர்களில் உள்ள கடைவீதிகள் தான்" என்று பதிலளித்தான். நூல்:- இப்னு ஹிப்பான் -1599, தஅளீமில் ஃபத்யா இமாம் இப்னு ஜவ்ஸீ ( تَعْظِيمِ الْفَتْيَا ), ஸிஃபத்துல் ஃபத்வா ( صِفَةُ الْفَتْوَى )

 

ஷுரைஹ் பின் ஹானீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது. நான் ஆயிஷா (ரலி) அவர்களிடம் காலுறைகள்மீது மஸ்ஹு செய்வது குறித்துக் கேட்பதற்காகச் சென்றேன். அப்போது அவர்கள், ( عَلَيْكَ بِابْنِ أَبِي طَالِبٍ فَسَلْهُ فَإِنَّهُ كَانَ يُسَافِرُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم )  “நீங்கள் அலீ பின் அபீதாலிப் (ரலி) அவர்களை அணுகிக் கேளுங்கள். அவர்தாம் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் பயணம் செய்பவராய் இருந்தார்கள்” என்று கூறினார்கள். எனவே, அலீ (ரலி) அவர்களிடம் (சென்று) அதைப்பற்றிக் கேட்டோம். அப்போது அவர்கள், ( جَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ وَلَيَالِيَهُنَّ لِلْمُسَافِرِ وَيَوْمًا وَلَيْلَةً لِلْمُقِيمِ ) “பயணத்திலிருப்பவருக்கு மூன்று பகல் மூன்று இரவுகளையும், உள்ளூரிலிருப்பவருக்கு ஒரு பகல் ஓர் இரவையும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் நிர்ணயித்தார்கள்” என்று கூறினார்கள். நூல்:- முஸ்லிம்-465

 

காலுறைகளின் மீது (ஈரக் கையால் தடவி) மஸஹ் செய்வது குறித்து ஷுரைஹ் பின் ஹானீ (ரஹ்) அவர்கள் முதலில் ஆயிஷா (ரலி) அவர்களிடம் தான் வினவினார். ஆனால், ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் இது குறித்து அலீ (ரலி) அவர்களிடம் கேட்குமாறும், அவர்களே என்னைவிட இதைப்பற்றி நன்கு அறிந்தவர் என்றும் கூறிவிட்டார்கள். அதற்கிணங்க அலீ (ரலி) அவர்களிடம் ஷுரைஹ் (ரஹ்) அவர்கள் விளக்கம் கேட்டு அறிந்தார்.

 

காலுறை அணியும் தேவை பெரும்பாலும் பயணங்களில் தான் ஏற்படுகிறது. பயணங்களின் போது நபியவர்களுடன் சேர்ந்து பயணித்த அலீ (ரலி) அவர்கள் இது குறித்து நன்கு அறிந்தவர் என்பதால் ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் அலீ (ரலி) அவர்களிடம் கேட்குமாறு ஆலோசனை கூறினார்கள்.

 

பயணத்தில் இருப்பவர் மூன்று நாள்கள் வரையும், உள்ளூரில் தங்கி இருப்பவர் ஒருநாள் வரையும் காலுறைகள் மீது ஈரக் கைகளால் தடவி 'மஸஹ்' செய்யலாம். இது ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் பொதுவானது. இந்தக் கால அளவில் அவர்கள் காலுறைகளைக் கழற்றி கால்களை கழுவ தேவையில்லை. ஆனால், பெருந்துடக்கு ஏற்பட்டு, குளிப்பு கடமையாகி விட்டால் காலுறைகளைக் கழற்றி குளிக்க வேண்டும்.

 

ஒருவரிடம் ஒன்றைக் குறித்து கேள்வி கேட்கப்பட்டால் அது பற்றி அவருக்கு தெரியாதபோது அதைப்பற்றி தெரிந்தவரை அவர் அறிவிக்க வேண்டும் என்று இந்த நபிமொழியை உணர்த்துகிறது.

 

சொதப்புவது கூடாது

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் அபூதர் (ரலி) அவர்களை நோக்கி! ( يَا أبا ذَرٍّ ، إذا سُئلتَ عن عِلمٍ لا تَعلَمُهُ فَقُل : لا أعلَمُهُ تَنجُ مِن تَبِعَتِهِ ، ولا تُفْتِ بما لا عِلمَ لكَ بهِ تَنجُ مِن عَذابِ اللَّهِ يَومَ القِيامَةِ ) "அபூதர்! உனக்குத் தெரியாததைப் பற்றி உன்னிடம் கேள்வி கேட்கப்பட்டால், அப்போது நீ, 'அதைப் பற்றி எனக்கு ஒன்றும் தெரியாது' என்று சொல்லிவிடு! (அவ்வாறு சொல்லிவிட்டால்) அதைப் பின்பற்றுபவர்களிடமிருந்து நீங்கள் காப்பாற்றப்படுவீர்கள். உங்களுக்குப் போதிய ஞானமில்லாத விஷயத்தில் (அது குறித்து ஞானமுள்ளவர் போன்று) தீர்ப்பு வழங்காதீர்கள், (நீங்கள் அவ்வாறு இருந்துவிட்டால்) மறுமைநாளில் இறைவனின் தண்டனையிலிருந்து காப்பாற்றப்படுவீர்கள்." என்று கூறினார்கள். நூல்:- மகாரிமுல் அஹ்லாக், தன்பீஹுல் ஹவாத்திர்

 

ஜாபிர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது. நாங்கள் ஒரு பயணத்தை மேற்கொண்டோம். எங்களில் ஒருவருக்கு தலையில் கல்லடி பட்டு தலை (உடைந்து) பெரிய காயம் ஏற்பட்டது. இந்நிலையில் அவருக்கு பெருந்தொடக்கு ஏற்பட்டுவிட்டது. அப்போது அவர், "தயம்மும் செய்வதற்கு எனக்கு (மார்க்கத்தில்) அனுமதியுள்ளதா?" என்று தன் தோழர்களிடம் கேட்டார்.

 

அதற்கு அவர்கள், "தண்ணீர் உனக்குக் கிடைக்கும் நிலையில் தயம்மும் செய்யும் சலுகை பெற முடியாது" என்று கூறினர். எனவே, அவர் (பெருந்தொடக்கை நீக்க) குளித்தார். அதனால் அவர் இறந்துவிட்டார்.

 

நாங்கள் பேராசான் பெருமானார் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து நடந்த நிகழ்வுகளைப் பற்றி தெரிவித்தோம். அதற்கு நபியவர்கள், "இவர்கள் அவரைக் கொன்றுவிட்டனர். இவர்களையும் அல்லாஹ் கொல்லட்டும்" என்று சொல்லிவிட்டு, "தெரியவில்லை என்றால் இவர்கள் கேட்க வேண்டியதுதானே? அறியாமை எனும் நோய்க்கு கேட்பதுதான் நிவாரணம்.

 

இறந்த (அந்த) மனிதருக்கு தயம்மும் போதுமானதாக இருந்தது. காயத்தின் மீது துண்டுத்துணியை கட்டி அதன் மீது ஈரக் கையால் தடவியிருந்தால் போதுமானதாகும். அந்த இடம் தவிர மற்ற உறுப்புகளைத் தண்ணீர் ஊற்றி கழுவ வேண்டும்" என்று கூறினார்கள். நூல்:- அபூதாவூத்-284

 

இந்தத் தோழர்கள், தண்ணீர் இல்லை என்றால் மட்டுமே தயம்மும் செய்ய வேண்டும். இப்போது கண்முன்னே தண்ணீர் இருக்கிறது. ஆகவே, தயம்மும் செய்ய அனுமதி இல்லை என்று தவறான சட்டம் கூறிவிட்டனர். உண்மையில் தயம்மும் செய்வதற்குப் பல காரணங்கள் உள்ளன என்பதை இவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை.

 

மார்க்க விஷயமோ அல்லது மற்ற விஷயமோ எதுவாக இருந்தாலும், அது குறித்து தெரியவில்லை என்று சொல்வது தவறல்ல. தெரியாததையெல்லாம் தெரியும் என்று சொல்லி சொதப்புவது தான் தவறு. சில நேரங்களில் அதன் விளைவு மிகவும் மோசமாகிவிடக் கூடும்.

 

மௌனமே பதில்

 

அப்துல்லாஹ் பின் மஸ்ஊத் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது. நான் நபிகள் பெருமானார் (ஸல்) அவர்களுடன் இருந்தபோது யூதர்கள் சிலரைக் கடந்து சென்றார்கள்.

 

அவர்களில் ஒருவர் இன்னொருவரிடம் (நபியவர்களைச் சுட்டிக்காட்டி), "இவரிடம் உயிரைப் பற்றிக் கேளுங்கள்" என்றார். உடனே அவர்களில் ஒருவர் எழுந்துவந்து நபியவர்களிடம், உயிரைப் பற்றிக் கேட்டார். நபியவர்கள் எந்தப் பதிலும் சொல்லாமல் மௌனமாக இருந்தார்கள். அப்போது அவர்களுக்கு வேத அறிவிப்பு (வஹீ) அருளப்படுகின்றது என நான் அறிந்துகொண்டேன். ஆகவே, நான் அதே இடத்தில் நின்றுகொண்டேன்.

 

வேத அறிவிப்பு (வஹீ) இறங்கிய பிறகு நபியவர்கள், "(நபியே!) உயிரைப் பற்றி அவர்கள் உம்மிடம் கேட்கிறார்கள். “(நபியே!) உயிரைப் பற்றி அவர்கள் உம்மிடம் வினவுகின்றனர். ‘உயிர் என்பது என் இறைவனின் கட்டளையால் உருவானது. உங்களுக்குக் குறைவான அறிவே வழங்கப்பட்டுள்ளது’ என்று நீர் கூறுவீராக" (17:85) எனும் இறை வசனத்தைக் கூறினார்கள். நூல்:- புகாரீ-4721, முஸ்லிம்-5384

 

உயிர் என்பது இறைவனின் ஆணையால் உண்டான ஒன்று. இறைவனின் நேரடி அதிகாரத்திற்கும் ஆளுமைக்கும் உட்பட்ட ஒன்று. இதற்கு மேல் உயிர் தொடர்பாக மனிதனால் அறிந்துகொள்ள இயலாது. ஏனெனில், மனிதனுக்கு வழங்க பெற்றுள்ள ஞானம் சிறிதளவே என்று திருக்குர்ஆன் இயம்புகிறது.

 

எனவே, உயிர் என்பது மென்மையான வாயு என்கின்றனர் சிலர். மரத்தின் வேர்களில் நீர் ஊடுருவியிருப்பதைப் போன்று, உடலில் உயிர் ஊடுருவியுள்ளது என்கின்றனர் சிலர். இவ்வாறு அன்று முதல் இன்று வரை உயிரைப் பற்றி பல்வேறு கருத்துக்கள் சொல்லப்பட்டு வந்தாலும் யாரும் தீர்க்கமானதொரு கருத்தை இதுவரை கூற முடியவில்லை என்பதை உண்மையாகும்.

 

ஒவ்வொன்றையும் விளங்குவதற்கு அதற்குரிய அறிவுத்திறன் வேண்டும். ஒன்றாம் வகுப்பு பிள்ளைகளுக்கு (M.B.B.S எனும்) மருத்துவப் படிப்பை சொல்லிக்கொடுத்தால் அந்தப் பிள்ளைகளுக்கு அது விளங்காது. எனவே, நம்முடைய சில கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்கப்பட்டால் அது நம்முடைய அறிவுக்கு விளங்காமல் போகலாம். சில கேள்விகளுக்கு “தெரியும்” அல்லது “தெரியாது” என்றுரைப்பதைவிட மௌனமாக இருப்பதே பதிலாகும்.

 

உயிர் என்றால் என்ன? அது எப்படி? என்று இது போன்ற சில கேள்விகளுக்கு மனிதர்களில் யாராலும் பதில் சொல்ல இயலாது. அந்த ஞானம் அல்லாஹ்விடம் மட்டுமே உள்ளது. என்கிறது திருக்குர்ஆன். எனவே, அது குறித்து நுணுகி நுணுகி கேள்விக் கேட்பது வீணானவையே.

 

அறிஞர்களின் கூற்று  

 

அலீ (ரலி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். ( قولُ لا أعلَمُ ، نِصفُ العِلمِ ) எனக்குத் தெரியாது என்ற வார்த்தை அறிவின் பாதியாகும். நூல்:- ( غَرَرَ الْحُكَمُ )

 

அலீ (ரலி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். ( لا يَستَحيِي العالِمُ إذا سُئلَ عمّا لا يَعلَمُ أن يَقولَ : لا عِلمَ لي بِهِ ) ஒரு அறிஞரிடம் அவர் அறியாத ஒன்றைப் பற்றி கேட்கப்பட்டு, அதற்கு அவர், 'அது குறித்து எனக்கு எதுவும் தெரியாது' என்று சொல்லுவதற்கு வெட்கப்பட மாட்டார். நூல்:- அல்ஹிஸால், கஸாஇஸுல் அஇம்மா, அல்மஹாசின்

 

அபூதயால் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். ( فَإِنَّكَ إِنْ قُلْتَ : "لَا أَدْرِي" عَلَّمُوكَ حَتَّى تَدْرِيَ ، وَإِنْ قُلْتَ : "أَدْرِي" سَأَلُوكَ حَتَّى لَا تَدْرِي ) "எனக்குத் தெரியாது" என்று நீ சொன்னால், உமக்குத் தெரியும்வரை மக்கள் உமக்குக் கற்றுத்தருவார்கள்.  மேலும், "எனக்குத் தெரியும்" என்று நீ சொல்லிவிட்டால், உமக்குத் தெரியாதவற்றெல்லாம் அவர்கள் உம்மிடம் கேள்விக் கேட்பார்கள். (அது உமக்கு சிரமமாகிவிடும்.) நூல்:- ஸிஃபத்துல் ஃபத்வா( صِفَةُ الْفَتْوَى )

 

மேற்கத்திய அறிஞர் சாக்ரடீஸ் கூறுகிறார். நான் இளைஞனாக இருந்தபோது, "எல்லாம் தெரியும்" என்று நினைத்தேன். கொஞ்சம் வயதானபோது, "கொஞ்சம் தான் தெரியும்" என்று உணர்ந்தேன். முதிர்ச்சி அடைந்தபோது தான், "எனக்கு எதுவும் தெரியாது" என்பது விளங்கியது.

 

தயக்கமில்லை  

 

உக்பா பின் முஸ்லிம் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். ( صَحِبْتُ ابْنَ عُمَرَ أَرْبَعَةً وَثَلَاثِينَ شَهْرًا وَكَانَ كَثِيرًا مَا يُسْأَلُ ، فَيَقُولُ: لَا أَدْرِي ) நான், (நபித்தோழர்களில் அறிஞராக திகழ்ந்த) அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரலி) அவர்களுடன் 34 மாதங்கள் தோழமையில் இருந்துள்ளேன். அந்த காலகட்டத்தில் அன்னாரிடம் கேட்கப்பட்ட அதிகமான கேள்விகளுக்கு "தெரியாது" என்றே பதிலளித்தார்கள். நூல்:- அதபுல் முஃப்தீ வல்முஸ்தஃப்தீ

 

பேரறிஞர் இமாம் ஷஅபீ (ரஹ்) அவர்களிடம் ஒரு விளக்கம் கேட்கப்பட்டது. அதற்கு அன்னார், ( لَا أدري ) “எனக்கு தெரியாது” என்று பதிலளித்தார்கள்.

 

மக்கள், ( اَمَا تَسْتَحِيي أَنْ تَقُولَ :لَا أدري؟ وَأَنتَ فَقِيهُ العِرَاقِ ) “இராக் நாட்டின் சட்டமேதையாக இருக்கும் நீங்கள் ‘எனக்குத் தெரியாது’ என்று பதிலளிக்கிறீர்களே! உங்களுக்கு வெட்கமாக இல்லையா?” என்று கேட்டனர்.

 

அதற்கு அன்னார்,  ( لَكِنَّ المَلَائِكَةَ لَمْ تَسْتَحِي إِذْ قَالَتْ : { قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ }سورة البقرة). نصفُ العِلْمِ أَنْ تَقُولَ : لاأدري؟ ) “மலக்குமார்கள்  அல்லாஹ்விடம்,  ‘இறைவா! நீயே தூயவன். நீ எங்களுக்கு கற்றுத்தந்தவை தவிர வேறு எதுவும் எங்களுக்குத் தெரியாது. நீயே எல்லாம் அறிந்தவன் நுண்ணறிவுத் திறன்மிக்கவன்’ (அல்குர்ஆன்.2:32) என்று கூறினர். அப்படிக் கூறுவதற்கு மலக்குகள் வெட்கப்படவில்லையே. ‘எனக்குத் தெரியாது’ என்று பதிலளிப்பது பாதிக் கல்வியாகும்” என்று  கூறினார்கள். நூல்:- நவாதிருல் அதப்

 

இமாம் ஷஅபீ (ரஹ்) அவர்கள் “எங்களுக்குத் தெரியாது என்று முதன் முதலில் கூறியவர்கள் வானவர்கள் தான். தெரியாது என்று சொல்வது இறைத்தூதர்களின் பண்பு" என்றார்கள்.

 

பணிவு

 

மூத்த தாபிஈ மற்றும் பேரறிஞர் அப்துர்ரஹ்மான் பின் அபீலைலா (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

 

( أَدْرَكْتُ عِشْرِينَ وَمِائَةً مِنْ الْأَنْصَارِ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، يَسْأَلُ أَحَدُهُمْ الْمَسْأَلَةَ فَيَرُدُّهَا إلَى هَذَا ، وَهَذَا إِلَى هَذَا ، حَتَّى تَرْجِعَ إلَى الْأَوَّلِ مِنْهُمْ ، مَا مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَدَّ أَنَّ أَخَاهُ كَفَاهُ الْفَتْيَا ) நான் என் காலத்தில் 120 நபித்தோழர்களைப் பார்த்திருக்கிறேன். ஒரு கேள்வி கேட்கப்பட்டால் அவர்களில் யாரும் உடனே பதில் சொன்னதில்லை. ஒருவர் இன்னொருவரை கை காட்டுவார். அவர் இன்னொரு நபித்தோழரை அடையாளம் காட்டுவார். இப்படியே மாறி மாறி கடைசியாக ஆரம்பமாக கேள்வி கேட்கப்பட்ட அந்த நபித்தோழரையே அடையாளம் காட்டப்படுவார். அவர்களில் அனைவரும் மார்க்கத் தீர்ப்பு வழங்குவதில் தன்னைவிட மற்றவர்கள் தான் பொறுத்தமானவர்கள் என்றே கருதக்கூடியவர்களாக இருந்தார்கள். நூல்:- தாரிமீ, அஸ்ஸுஹ்து - இமாம் இப்னு முபாரக், தாரீக் பக்தாத் - இமாம் கத்தீப் அல்பக்தாதீ, தாரீக் திமிஷ்க் - இமாம் இப்னு அசாகிர்

 

தாம் அதிகம் அறிந்த அறிஞர் என்று தம்மை அடையாளப்படுத்துவதைவிட, குறிப்பிட்ட இந்தத் துறையில் அல்லது மார்க்கச் சட்டங்களை விளக்குவதில் என்னைவிட இன்னாரே மிகவும் கற்றறிந்தவர், சிறந்தவர் என்று பிறரை அடையாளப்படுத்துபவரே பேரறிஞர் என்பதற்குரிய அடையாளம். மேலும், பேணுதலுக்குரியவரின் செயல்பாடும் இதுவே.

 

எல்லாம் எனக்குத் தெரியும் என்ற ஆணவமும் தற்பெருமையும் என்றைக்குமே மிகவும் ஆபத்தானவையாகும். அதுவும் கற்ற கல்வியைக் கொண்டு ஆணவம் கொள்வது மிகப்பெரிய தவறாகும். காரணம், கல்வி என்பது இறைவனின் அருளாகும். கல்வி அதிகரிக்க அதிகரிக்க பணிவும் அடக்கமும் அதிகரிக்க வேண்டும். இதுதான் பயனுள்ள கல்வியின் அடையாளமாகும்.

உள்ளது உள்ளபடி

 

ஒருமுறை ஒருவர் இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்களிடம் ஒரு விளக்கத்தை பெறுவதற்கு வந்தார். வந்தவர் இமாம் அவர்களிடம் அது குறித்து வினவினார். அதற்கு இமாம் அவர்கள், "இதற்குரிய சரியான பதில் எனக்குத் தெரியாது" என்று கூறிவிட்டார்கள். வந்தவர், "இந்தப் பதிலைக் கேட்டு போகத்தானா? நான் ஆறு மாதங்களாக நடந்து வந்தேன்; நான் ஊர் சென்று என்னை அனுப்பியவர்களுக்கு என்ன பதில் சொல்வேன்?" என்று புலம்பினார். அதற்கு இமாம் அவர்கள், "மாலிக், தனக்குத் தெரியவில்லை என்று கூறிவிட்டார் என்றே தெரிவித்துவிடுவீராக!" என்று பதிலளித்தார்கள்.

 

அறிஞர் அபூநயீம் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். ( مَا رَأَيْتُ عَالِمًا أَكْثَرَ قَوْلًا " لَا أَدْرِي " مِنْ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ ) பேரறிஞர் இமாம் மாலிக் பின் அனஸ் (ரஹ்) அவர்களைவிட "எனக்குத் தெரியாது" என்ற சொல்லை அதிகம் பயன்படுத்திய அறிஞரை நான் கண்டதில்லை. நூல்:- ஸிஃபத்துல் ஃபத்வா( صِفَةُ الْفَتْوَى )

 

இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்களிடம் ஒரு சபையில் 40 கேள்விகள் கேட்கப்பட்டது. அதில் 39 கேள்விகளுக்கு எனக்குத் தெரியாது என்று கூறிவிட்டு, ஒன்றுக்கு மட்டும் பதில் கூறினார்கள்.

 

இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்களுக்கு ஒரு செய்தி தெரியவில்லை என்றால் "அது எனக்குத் தெரியாது" என்று தெளிவாகக் கூறிவிடுவார்கள். எதையும் கூறி மழுப்பமாட்டார்கள்.

 

"எனக்குத் தெரியாது" என்று அதிகமாக கூறிய அறிஞர் இவர்கள்தான். தெரியாததை தெரியாது என்று கூறுவதை அவர்கள் குறையாக கருதவில்லை. அதை நிறைவாகவே கருதினார்கள்.

தாம் கற்ற கல்வியினால் ஆணவம் கொண்டு திரியும் பேர்வழிகள், “தான் பிடித்த முயலுக்கு மூன்று கால் தான்” என்று தன் கருத்திலேயே பிடிவாதமாக இருப்பார்கள். அவர்களிடம் எதைக்கேட்டாலும் அது குறித்து தெரியாவிட்டாலும் தெரிந்ததை போல காட்டிக்கொள்வார்கள்.

 

குட்டிக் கதை

 

ஒரு ஊரில் “எல்லாம் தெரிந்த அப்துல்லாஹ்” என்ற ஒருவன் இருந்தான். எதைப்பற்றி கேட்டாலும் அது குறித்து தெரியாவிட்டாலும் தெரிந்ததைப் போல பதில் கூறுவான்.

 

அவன் வசித்த ஊரில் பனைமரம் இல்லை. ஒருநாள் கடுமையாக மழை பொழிந்து அந்த ஊரின் ஆற்றில் பனங்கொட்டை ஒன்று அடித்து வரப்பட்டு ஒதுங்கியது. அந்த ஊரைச் சேர்ந்த ஒருவன் அந்தப் பனங்கொட்டையை  வினோதமாக பார்த்து அதை எடுத்துக்கொண்டு அப்துல்லாஹ்விடம் வந்து “இது என்ன?” என்று கேட்டான். அதைப் பார்த்த அப்துல்லாஹ் இதற்கு பதில் தெரியாவிட்டால் நம்மை கேவலமாக நினைப்பார்கள் என்று நினைத்து “இது கரடி முட்டை” என்று கூறினான். அவனை சுற்றி நின்றவர்கள், “இது கரடி முட்டை என்று எப்படி உனக்கு தெரியும்?” என்று கேட்டார்கள். அப்துல்லாஹ், நாறுடன் இருந்த பனங்கொட்டையை காட்டி, “இதில் நிறைய முடி இருக்கிறது.  கரடிக்கு தான் உடலில் நிறைய முடி இருக்கும். ஆகையால் இது கரடியின் முட்டை தான்” என்றானாம்.

 

இந்தக் கதையை படித்தவுடன் நாம் சந்தித்த பல அப்துல்லாஹ்கள் நம்முடைய மனக் கண்ணில் வரலாம்.

 

அதிகமாகத் தெரியத் தெரிய, தெரியாதது அதிகம் எனத் தெரிகிறது.

 

“எல்லாம் எனக்குத் தெரியும்” என்ற கர்வம், தற்பெருமை போன்ற தீயப்பழக்கங்களைத் தவிர்த்து, “எனக்குத் தெரியாது” என்ற பணிவு எனும் நற்பண்பை கடைபிடித்து வாழ்வதற்கு அல்லாஹுத்தஆலா நமக்கு அருள்புரிவானாக! ஆமீன்!

 

மௌலவி, மு.முஹம்மது ஹைதர்அலீ இம்தாதி, இமாம்: நீலாங்கரை, சென்னை. செல்: 9840535951